Bugünlerde güzel işler yapan ve merakla takip ettiğim pek çok kişi yurtdışına çıktı. Meslektaşlarım ülkemizi terk etti. Benim yetiştirdiğim öğrencilerimin hayallerinde hep yurt dışına gitmek hayali var. Peki gitmeli mi kalmalı mı?
Ben herkesin içinde temelde bir güdü yattığına inanıyorum. Dünya artık kocaman bir köy. Bizler de bugünlerde bu kadar tekleşmenin, karışmanın yarattığı kaosla uğraşıyoruz: salgınlar, kriz, ekonomik dengesizlik, adalet sorunları... Ama kaos günümüzün gerçeği. Artık durduğumuz yerde duramıyoruz, değişim her zamankinden daha hızlı, zorluyor.
Gitmek bence başlı başına bir çözüm değil. Eğer bir kaşif yatıyorsa içinizde, küskünseniz memlekete, adaletsizliğe, eşitsizliğe, yolunda gitmeye her şeye. Biraz gitmek, keşfetmek iyi gelecekse gidin. Ben kalmayı seçenlerdenim.
Gitmek büyük bir telaş, kocaman bir uğraşı. Ben telaşı da uğraşı yı da, zaten emek verenlerin pek de kalmadığı, kalanların da zülme uğrattığı topraklarıma vermeyi seçtim. Elimden geldiği kadar doğrusunu yapmayı ilke edindim. Rahmetli Hacıbabam'ın dediği gibi cennet senin ayaklarına gelmez. Uğraşıp sennetini kendin yapacaksın.
Artık ne bizim ülkemiz, ne başka bir ülke cennet değil. Haksızlık, zulüm, salgın, yanan ormanlar her yerin derdi. Ve biz Dünya vatandaşlarıyız artık. Sınırlarımız kalktı. Emeği bu topraklara, bu topraklarda vermek isteyenlerle biz kalıp uğraşacağız. Gidenlere kolaylıklar, bol şans. Döneceğiniz ve seveceğiniz bir memleket için biz uğraşıyor olacağız. Sizlerin de gittiğiniz yerlerde sadece kendinize değil, Dünya'mıza adaleti, ahlakı ve eğlenceyi getirmenizi dilerim.
Her birimizin işi zor, yolumuz epeyce yokuş. Ama bir kitabevinin duvarında şöyle bir yazı vardı: "Kitaplar, eskinin insanları ile sohbet etmenin bir yoludur." Ben en güzel kitapların, en güzel dostlukların, sevginin ve anıların hep zorlu zamanlardan kaldığını okudum bu kitaplarda. İçim yana yana hatırladığım kendi anılarım da böyle zorlu zamanlardan. Patlamaların Ankara'sında acilde birlikte hasta karşıladığımız dostlarımdan, depremde birbirimizi arayıp ağlaya ağlaya hasta bakan meslektaşlarımdan... Zor günler dayanışma ile güzelleşir. Dayanışmak isteyen herkesi omuz omuza daha iyisini yapmaya davet ediyorum. Buyrun, güzel günlere...
