Sağlıkta şiddet diye bir şey var. Bu çok yönlü bir şey. Ben her yönü ile tecrübe ettim. Şimdi size anlatayım.
Hastalandığım zaman doktora gidiyorum. Zaten çok sinirli oluyorum. Bunca hayat ve telaş arasında neden gene hastalandım? İşimi, hastalarımı kime emanet edeceğim, çocuklarımı kime emanet edeceğim? Hastaneye giriyorum. Doktorum bir de, göz teması kurmaya çalışıyorum, kimse yüzüme bakmıyor. Bana o gün gidip bankamatikten para çekmek bile zor, zor yürüyorum görmüyor musunuz? Ama bir sürü ayrı kata gitmem, tetkik yapmam birşeyler çektirmem isteniyor. Sonra doktorun yanına giriyorum. Çok az konuşuyoruz. Birazcık muayene ediyor. Bana birşeyler yazıyor. Güveneyim mi bu ilaçlara, tedaviye. Çok az tanıdım seni doktor arkadaşım, güvenmek için biraz daha konuşmaya ihtiyacım var. Ne oluyor benim bedenimde. Hadi dışarı. Burada bir haksızlık var: binada, işleyişte, zamanda, ilişkide. Öfkem artıyor.
Doktor olarak hastanede çalışıyordum. Her gün benden yüzlerce hasta bakmam isteniyor. Önce vizite gidiyorum, yatan hastalarım var. Birinin durumu ile fazlaca ilgilenmem gerekiyor, vizit uzuyor. Polikliniğe geldiğimde bekleyen bir sürü hasta, geciktiğim için sinirlenmiş. Başımı eğerek giriyorum. Doktora bak geç geldi diyorlar. Hastalarıma zaman ayırmam lazım, sormam, tanımam lazım. Ama çok hasta var, hızlı hızlı muayene etmem gerekiyor. Sisteme sinirleniyorum. 90 yaşındaki teyzeyi 5 dakikada muayene etmemi gerektiren sisteme. Daha bir hastam dışarı çıkmadan diğeri giriyor. Bir yaşlıyı önce aldım diye kapının dışında bir başkası bağırıyor. Bu sistemde çalışılır mı? Öfkeleniyorum.
Ben, maalesef sağlık sisteminin birkaç farklı yüzünü görmüş bir hekimim. Yakın zamanda kendi kliniğimi kurdum ve hayal ettiğim şartlarda çalışabilme, hastalarımla ilgilenebilme şansımı yarattım. Bu aralar her yer, her şey karışık. Bakın mesela yakınlarda yaralanan bir hekim arkadaşım, özel sektörde, yoğunbakımda yattığı uzun aylar boyunca maaş alamadığını öğrendim. Sizin bildiğiniz başka bir sürü doktor ve hasta hikayeleri vardır.
Sistemin sağlıklı hale getirilmesi lazım. Bir sürü insan bunu söyleyip duruyor. Bir şeyler değişiyor bakalım neler olacak. Ancak değişim zaman alır. Benim söylemek istediğim başka bir şey var. Bu kadar haksızlığın olduğu bir ortamda var olmalı mı?
İşlerin yanlış gittiği ortamlarda var olmak son derece tehlikeli. Sağlıkçı olarak varken dayak yersiniz, yaralanırsınız, vurulursunuz. Hasta olarak varsanız bir hata yapılabilir, size yanlış tanı konulabilir, yaralanabilir veya zarar görebilirsiniz.
Benim ayrılış gerekçem işte böyleydi. 1 senem bu ay doldu istifa edeli. Herkesin doğru yolu bulmasının şekli başkadır ama birlikte doğruları inşaa edebiliriz. Ben güvende olmayı çok önemli buluyorum. Bize zarar gelme ihtimalinin olduğu yerlerden uzak durmalıyız. Hepimizin, birbirimizi koruduğu sağlıklı bir Dünya inşaa edebilmek umuduyla...